Autodidact
Van huis uit ben ik een autodidact en ik heb de muziek op de bühne leren spelen.
Mijn Tata, Meissel Mirando nam me als klein meisje mee naar allerlei optredens van het Koninklijke Zigeunerorkest.
Het orkest werd destijds geleid door mijn Pappo, Jozef Weiss. Pappo betekent in onze taal Grootvader.
Mijn Pappo, Jozef Weiss, Tata Mirando Sr, is oprichter en grondlegger van het beroemde Zigeunerorkest Tata Mirando.
Het orkest bestond uit mijn Pappo, Tata en ooms, allemaal zonen van respectievelijk mijn grootvader en broers van mijn Tata.
‘Het was niet vanzelf sprekend dat ik in de muziek zou belanden.’
Destijds had ik zelf ook niet de ambitie of idee om musicus te worden.
Ook de piano lessen die ik destijds volgde en dood saai vond werkte eerder averechts.
Opvallend was wel dat ik liever bij het orkest zat in plaats van naar een disco te gaan.
Bij het orkest van mijn Tata en ooms was een periode van veel luisteren en kijken. Met een bijzondere belangstelling voor de cymbaal. Mijn vader had dat in de gaten.
Rond mijn pubertijd nam mijn Tata en mijn moeder mij mee naar een restaurant in Amsterdam waar een Hongaars zigeunerorkest speelde met een goede cimbalist.
We hadden een stationcar, ik weet het nog heel goed toen we naar huis reden zag uit mijn oog hoeken achter in de wagen een kleed met daaronder iets wat op een driehoekige tafel leek.
‘In de spiegel zag ik de glimlach en ogen van mijn Tata die knipoogde, ik wist het meteen, een Cymbaal.’
Muziek maken is immers het zelfde als eten en drinken. Ik wist niet meer beter dat het zo hoorde. Gelukkig maar. Op dat moment begon mijn muzikale reis.
Als autodidact en we ook in onze familie geen cymbaal leraren hadden heb ik mijn eigen weg moeten zoeken. Deze vond ik op de vele muzikale reizen door Europese landen als België, Frankrijk, Hongarije, Spanje en Roemenië. Veel luisteren, kijken en samen spelen met verschillende orkesten in verschillende formaties kwam ik in contact met de meest uiteenlopende muziekstijlen. Achteraf de beste leerschool voor mijn persoonlijke- & muzikale ontwikkeling.
25 jaar heb ik met mijn Tata en sommige ooms gespeeld. Na zijn dood heb ik de leiding van het Koninklijk Zigeunerorkest Mirando overgenomen. Waardoor ik binnen de Mirando Dynastie niet alléén de enige vrouwelijke Cymbaliste ben maar ook de enige vrouwelijke orkest leidster die onze muzikale traditie met succes voortzet.
En weer zie ik ‘die knipoog van mijn Tata’.
